Je bent er geweest. De glanzende kaart
verbeeldt waarover je schreef: een wereld
zo weids dat het vier zijden breed
van de kaart glijdt - zoals jij
uit het landschap verdween: wandelaar
die zomaar de horizon over
schreed. Het oord op de kaart is veelzeggend
alleen om hoe jij op de achterkant woord voor woord
naar ons omkeek. Maar ook je handschrift
verbleekt, het harde licht van de dag steelt
de nachtblauwe inkt van je pen. Alsof je
steeds stiller moet worden
gelezen; om te horen misschien
hoe je het voorleest.
Originele titel gedicht van Hester Knibbe: Ansichtkaart
Originele titel kunstwerk Paul Delvaux: Treinen in de avond
Paul Delvaux (Antheit, 23 september 1897 – Veurne, 20 juli 1994) was een Waals-Belgische kunstschilder. Hij werd vaak ondergebracht bij het Belgische surrealisme, maar aanvaardde deze verwijzing niet. Hij vond deze interpretatie van zijn werk te eng, te formalistisch en vooral te oppervlakkig. Hij wilde gewoon "een poëtisch realisme" creëren en daarin bereikte hij een ongekende hoogte en internationale bekendheid.
Kenmerken surrealisme
Uitgevoerd in een hyperrealistische stijl stellen de surrealisten beelden, gedeeltelijk of in hun geheel, samen in absoluut onverwachte, verrassende, zoniet schokkende, droomcombinaties voor. Surrealisten proberen hun fantasie zoveel mogelijk de vrije loop te laten. Ze schilderen bijvoorbeeld droombeelden. In dromen kan je fantasie onbeperkt laten gaan. Automatisch tekenen is ook een manier om je fantasie te tonen.
Het surrealisme is geen esthetische school noch een plastische formule. Het is een geestesstroming, die leidde tot de automatische spontaneïteit. Artistiek is het verwant aan zowel de pure abstractie van Hans Arp als aan de expressionisme van Ernst, Masson of Pierre Alechinsky of aan de drippings van Jackson Pollock.
Verwante stromingen aan het surrealisme zijn: Dadaïsme, Primitivisme, Futurisme
De iconografie van het werk van Delvaux waaraan hij zijn bekendheid ontleent, valt moeilijk te doorgronden. Niet alleen omdat de schilder zich in dat opzicht zelden expliciet heeft uitgelaten over de door hem gebruikte motieven, maar ook omdat deze dan nog voor velerlei uitlegbaar blijven. Vrouwelijke naakten met grote droomogen, menselijke skeletten, ouderwetse treinen en wagons, stations en klassiek aandoende gebouwen zijn wel de voornaamste elementen van zijn gebruikte beeldentaal. Na verloop van tijd werden ongebruikelijke combinaties als bijvoorbeeld elektriciteitspalen tussen Griekse tempels niettemin gemeengoed als deel van een droomwereld, die ondanks haar uitgesproken naturalistische karakter uitermate vervreemdend aandeed.
Op 26 juni 1982 werd te Sint-Idesbald het Paul Delvaux Museum geopend. In de 10 jaar voor zijn dood volgden nog exposities in Parijs, Ferrara, München, Tokio, Osaka, Yokohama en Himeji.
Citaat Paul Delvaux
Mijn leven lang heb ik getracht de realiteit te verlaten in zoiets als dromen, waarin de dingen, zonder de uiterlijke schijn van de werkelijkheid te verliezen, een poëtische betekenis krijgen
