Guernica is de titel van een beroemd schilderij van Pablo Picasso , ontstaan na de bombardementen van de gelijknamige stad tijdens de Spaanse Burgeroorlog door de Condor Legioen op 26 april 1937.
Is dit horror? Nee het is je werk, antwoordt Picasso aan een Duitse officier tijdens zijn bezoek aan het atelier om Guernica te bekijken
Olieverf op doek 783 cm breed en 351 cm hoog. In opdracht van de Spaanse republikeinse regering, zou het schilderij het Spaanse paviljoen moeten versieren op de Parijse Wereldtentoonstelling in 1937. Na het bericht van de val van de Republikeinse regering weigerde Picasso dat het beroemde schilderij in Spanje zou blijven en hij verklaarde uitdrukkelijk dat het werk alleen kon terugkomen na het einde van de Franco-regime . Vele jaren werd het toen ondergebracht jaren in het Museum of Modern Art in New York. Acht jaar na de dood van Picasso en zes jaar na het overlijden van Franco kwam het kunstwerk terug in Spanje in 1981. De jaren '70 was een symbool voor de Spanjaarden af te doen met het nationalisme van het Franco-regime en het nazisme.
De Spaanse kunstenaar in Guernica is zeer gekant tegen totalitaire regimes die zich door Europa verspreiden in de twintigste eeuw en daarbij het middel van oorlog gebruikt.
In het werk zijn er de elementen die resoneren met de plaats en tijd en niets wijst er op dat dit om een bombardement gaat. Het is eerder een protest tegen geweld, vernietiging, oorlog in het algemeen. De interpretatie van de stier die verschijnt in het linker deel van het paneel, staat voor de Minotaurus, een mythisch figuur en symbool van bestialiteit. Het draagt bij aan het universaliseren van de betekenis van het beeld.
De olielamp in de hand van een vrouw die van de trap afloopt, geplaatst in het midden van het werk, geeft indirect bombardementen en de vernietiging weer. De duif naar links, een symbool van vrede, is het motief van ondraaglijke pijn die over het land neerdaalt. Het stervende paard staat symbool voor de bevolking van een gedegenereerd Spanje. Het geweld en lijden komt expliciet tot uiting links op het schilderij, verbeeldt door de moeder met haar dode zoon in de armen en wanhopige kreten naar de hemel richt. Aan de rechtzijde, als zijnde een rivaal, een andere blijkbaar vrouwelijke figuur met haar armen wanhopig naar de hemel gestoken.
Onderaan het schilderij is een lijk met een stigma in de linkerhand als een symbool van onschuld van de nazi-fascistische wreedheden en in de rechterhand wordt een gebroken zwaard geklemd waaruit een bleke bloem stijgt met een bijna opgegeven hoop op een betere toekomst.
Kaarten van Pablo Picasso zijn te vinden in de Art Gallery van Muset
www.postersquare.com
