Johann Coenraad Hermann Heijenbrock (Amsterdam, 27 juli
1871 - Blaricum, 18 maart 1948) was een schilder van arbeid, nijverheid en
industrie. Hij was de zoon van de bakker en handelaar Johann Coenraad Hermann
Heijenbrock en Hendrika Fleumer.
Rue d' Opera
Paris
Zijn honderden olieverfschilderijen en pastels van
industrielandschappen maakte deze ‘schilder van
licht en arbeid’ niet alleen om fraaie kunstwerken te
scheppen. De afbeeldingen van fabrieken, mijnen, machines en de rol van de
arbeider in het productieproces, vervaardigde hij tevens om
zijn bewondering voor de werkkracht van de mens, geholpen
door machines, te documenteren.
Dat sociaal engagement en die documentatiedrift hebben
geleid tot een unieke weergave van
productieprocessen in het begin van de twintigste eeuw.
De industrieschilder was dus naast
kunstenaar ook een ‘opvoeder’, die door zijn werk de mens
bewust wilde maken van zijn
scheppende kracht, zonder daarbij een ideologisch dogma
aan te hangen. De op technisch en
wetenschappelijk gebied autodidact Heijenbrock schreef
daar ook filosofische beschouwingen
over. Verder verzamelde hij bij het arbeidsproces
gebruikte materialen, die hij onderbracht in het
Museum van den Arbeid, de voorloper van het huidige
wetenschapscentrum NEMO in Amsterdam. Een deel van zijn werken zijn permanent
ten toongesteld in het Gemeentemuseum in Helmond.
Bron: Wikipedia
Kunst op postkaart in de Art Gallery van Muset www.postersquare.com
