François Morellet -
Beeldend kunstenaar - Franse kunstenaar.
Gedurende zijn carrière heeft hij zich achtereenvolgens beziggehouden met schilderkunst,
lichtkunst, beeldhouwkunst en grafische kunst. Geboren: 30 april 1926 (89 jaar), Cholet, Frankrijk
Gedurende zijn carrière heeft hij zich achtereenvolgens beziggehouden met schilderkunst,
lichtkunst, beeldhouwkunst en grafische kunst. Geboren: 30 april 1926 (89 jaar), Cholet, Frankrijk
Het werk van Morellet
wordt gerekend tot de geometrische abstractie en het past bij
het minimalisme van Donald Judd, Ellsworth Kelly, Sol
LeWitt en Frank Stella. Tegelijkertijd is er verwantschap te
constateren met het dadaïsme. Vanaf het einde der jaren zestig ging Morellet zich
bezighouden met kunst in relatie tot de architectuur en kunst in de openbare
ruimte.
In 1963 stelt François Morellet zijn eerst lichtobject samen, eerst uit gloeilampen, later dat jaar neonbuizen. Het gebruik van kunstlicht in de beeldende kunst zag hij als onontkoombaar: “We bevinden ons in een (….) stadium dat we, al was het maar uit logische en economische overwegingen, de lichtbron zelf als medium moeten gaan beschouwen en niets slechts haar reflectie. Tot nu toe hebben alleen routine en traditie verhinderd dat directe lichtbronnen (gloeilampen, neonbuizen) als beeldend middel de plaats op de voorgrond zijn gaan innemen die ze eigenlijke verdienen”.
Voor veel van zijn tijdgenoten was deze stap een stuk minder vanzelfsprekend. Morellet is één van de eerste kunstenaars die begin jaren 60 direct licht toepast in de beeldende kunst en kan worden beschouwd als een pionier op het gebied van lichtkunst. Neonbuizen is hij sindsdien veelvuldig blijven inzetten. In een interview zegt hij hierover: “Neon houdt me erg bezig. Het is een hard en koud materiaal dat me bevalt en dat het mogelijk maakt te werken met elementen als tijd en ritme”.
Het gebruik van neon sluit naadloos aan op zijn overtuiging als beeldend kunstenaar, en bood hem een arsenaal aan nieuwe mogelijkheden om zijn bestaande ideeën nader vorm te geven. Van 1963 tot 1974 vervaardige Morellet objecten waar bij neonbuizen, soms in afzonderlijke groepen, aan en uit worden geschakeld. Door het aan- en uitspringen van het licht heeft elk werk meerdere verschijningsvormen, en zal door de beschouwer op verschillende manier worden gelezen. Dit roept vragen op omtrent de eenduidigheid van objecten en de wijze waarop wij objecten betekenis verlenen. Hetzelfde effect streefde Morellet na met de geometrische werken zonder licht die hij tot dan toe maakte.
Vanaf de jaren 80 maakt Morellet, op een enkele uitzondering na, objecten waarin de neonbuizen blijvend branden, en als beeldend middel tussen de elementen worden ingezet. Zo gebruikt hij neon in combinatie met houten platen, doek en aluminium, krijt en acrylverf. Ruimtelijke installaties komen steeds vaker voor en zelfs in de architectuur vindt hij toepassingen voor neon. Het immateriële karakter van een neonlicht ten opzichte van andere materialen, het effect van het licht op de omgeving en de vorm en richting van de buizen zijn van groot belang voor de betekenis van de werken uit deze periode
Zelfportret Morellet